A – Dē triumphīs

Cōnsulī Rōmānō, quī īnsīgnī suā virtūte hostēs vīcerat, propter victōriam senātus triumphum iūdicāvit. Triumphātor cum exercitū suō per portam triumphālem, quae apud Campum Mārtium erat, Urbem intrāvit. Populus Rōmānus, quī cōnsulem fēlīcem cum exercitū fortī Rōmānō salūtābat, clāmābat: iō triumphe! iō triumphe!

Stābat triumphātor vestīmentō triumphālī īnsīgnis et Iovi Capitōlīnō similis in currū aureō, quem quattuor equī trahēbant, super capite ēius aurea corōna erat, quam servus pūblicus tenēbat, quī post cōnsulem in currū stābat. Hoc agmen Viā Sacrā Fǒrum praeterībat. Priumphī semper īnsignia spectāula populō praebēbant.

Dum tōtā urbe populus fēstum agēbat, Triumphātor in Capitōlium ībat. Postquam aedem Iovis intrāverat, in quā iam omnis senātus aderat, corōnam et ōrnātūs dēposuit, et taurum immolāvit.

B –

1. Senātus dēcrētīs honōrificīs in ōrdinem suum mē adlēgit et impěrium mihi dedit. 2. Bella terrā et marī cīvīlia externaque tōtō orbe terrārum saepe gessī, victorque omnibus cīvibus pepercī. 3. Mare pācāvī ā praedōnibus. Eō bellō servōrum, quī fēgerant ā dominīs suīs et amra cēperant, trīgintā ferē mīlia capta dominīs ad supplicium trādidī. Iūrāvit in mea verba tōta Italia sponte suā, et mē bellī, quō vīcī ad Actium, ducem dēpopōscit. Iūrāvērunt in eadem verba prōvinciae Galliae, Hispāniae, Āfrica, Sicilia, Sardinia.